سرویس‌های موبایلی گوگل چی هستن و چه کاربردها و قابلیت‌هایی دارن؟

سیستم‌عامل اندروید که خیلی از ما هر روز ازش استفاده می‌کنیم، معمولا به‌عنوان نرم‌افزار منبع باز شناخته می‌شه. این یعنی کد اون به صورت عمومی در دسترس هست و می‌تونه به طور بی‌پایان توسط هر کسی تغییر کنه. در حالی که این اظهارات واقعا درسته، اکثریت قریب به اتفاق دستگاه‌های اندرویدی امروزی در واقع از اندروید خالص و منبع باز استفاده نمی‌کنن.

برای این ویژگی می‌تونین از سرویس‌های موبایلی گوگل (Google Mobile Services) تشکر کنین. GMS خیلی از عملکردهای زیبا رو که ممکنه از اندروید مدرن انتظار داشته باشین، ارائه می‌ده. به طور خلاصه، مولفه منبع باز اندروید، پروژه متن باز اندروید (AOSP) هست. از طرف دیگه، سرویس‌های گوگل در بالای AOSP قرار داره و خیلی از عملکردهای زیبا رو که ممکنه از اندروید مدرن انتظار داشته باشین، ارائه می‌ده.

با این حال، تمایز اصلی بین این دو اینه که GMS منبع باز نیست. در عوض، گوگل به طور انتخابی مجوز اون رو برای تولیدکننده‌های دستگاه یا سازنده‌های تجهیزات اصلی به صورت رایگان صادر می‌کنه. خیلی از دستگاه‌های تجاری اندرویدی که این روزها به فروش می‌رسن شامل سرویس‌های موبایلی گوگل هستن. در ادامه می‌خوام توضیح بدم که این سرویس چیه و چرا خیلی از دستگاه‌های اندروید ازش بهره می‌برن.

برای خرید گوشی موبایل میتونین از طریق سایت ایسل اقدام کنید: لیست قیمت گوشی

سرویس‌های موبایل google چیه؟

GMS مخفف Google Mobile Services هست و در اصل مجموعه‌ای از برنامه‌ها و APIها (رابط برنامه‌نویسی اپلیکیشن) هست که در سطح سیستم نصب شدن. این اساسا به این معناست که اون‌ها عمیقا با سیستم عامل یکپارچه شدن. APIها رو به‌عنوان میانبرهایی برای توسعه‌دهندگان برنامه‌ها در نظر بگیرین تا به عملکردهای سطح دستگاه مثل ارسال ویدیو به تلویزیون از طریق Wi-Fi یا برقراری ارتباط با سرویس‌های مکان گوگل دسترسی پیدا کنن.

سیستم عامل اندروید به خودی خودش شامل مجموعه‌ای از APIهاست. برنامه‌ها برای انجام کارهایی مثل روشن‌کردن چراغ قوه، دسترسی به دوربین‌های دستگاه یا تعامل با سیستم فایل، باید با این APIها در تماس باشن. سرویس گوگل این عملکرد اساسی رو گسترش می‌ده تا شامل یکپارچه‌سازی عمیق سیستم برای مواردی مثل تشخیص از طریق حسگرهای داخلی، دسترسی به خدمات پرداخت مثل Google Pay و خیلی از موارد دیگه بشه.

این مقاله هم شاید به کارت بیاد: ترفندهای اندروید برای گوشی

سرویس‌های موبایل Google همچنین به دلایل متفاوتی ضروری در نظر گرفته می‌شه؛ چون دسترسی به خیلی از برنامه‌هایی رو که احتمالا روزانه استفاده می‌کنین، فراهم می‌کنه.

این برنامه‌ها شامل Play Store، Google Search (و دستیار گوگل)، Google Maps، Gmail، Chrome، YouTube و غیره می‌شن. حتی اگه از هیچ کدوم از این برنامه‌ها استفاده نمی‌کنین، احتمالا به روش‌های دیگه از خدمات سرویس‌های گوگل بهره می‌برین. وقتی که برای اولین بار گوشی هوشمند اندرویدی‌تون رو روشن کردین، به احتمال زیاد وارد حساب گوگل‌تون شدین.

این فرآیند کاملا به GMS وابسته‌ست و همگام‌سازی خودکار مخاطب‌ها، تقویم و تنظیمات شما از جمله رمزهای عبور Wi-Fi ذخیره‌شده از دستگاه‌های قبلی رو امکان‌پذیر می‌کنه.

GMS چه سودی برای کاربرهای اندرویدی داره؟

علاوه بر مزایایی که قبلا در مورد اون‌ها صحبت کردیم، مثل دسترسی به برنامه‌ها و سرویس‌ها، سرویس‌های موبایلی گوگل مفیده چون به کاربرها کمک می‌کنه تا به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری و نسخه‌های امنیتی رو دریافت کنن. فراتر از اون، GMS شامل بعضی ویژگی‌های خاص هست که برای کاربرهای نهایی قابل مشاهده نیستن؛ اما برای توسعه‌دهندگان اپلیکیشن مفیدن.

به عنوان مثال، ML Kit که بخشی از خدمات تلفن همراه گوگل هست رو در نظر بگیرین. ML Kit یک SDK موبایل هست که گنجوندن ظرفیت‌های یادگیری ماشین در اپلیکیشن‌ها رو برای توسعه‌دهنده‌های موبایل آسون‌تر کرده. یک برنامه به سادگی می‌تونه از مدل‌های ارائه‌شده توسط گوگل استفاده کنه تا زمان توسعه و پیچیدگی رو کاهش بده.

یکی از ویژگی‌های کاربردی‌تر Fast Pair هست که به گوشی موبایل شما این امکان رو می‌ده تا به طور خودکار دستگاه‌های بلوتوث نزدیک رو شناسایی کنه. به طور مشابه، ویژگی‌هایی مثل Find My Device، Smart Lock و Digital Wellbeing هم به حضور سرویس‌های گوگل متکی هستن.

این مقاله هم شاید برات جذاب باشه: بهترین روش برای مخفی کردن برنامه ها در اندروید

بعضی از برنامه‌ها هم جهت ارائه عملکرد اعلان به GMS متکی هستن. سرویس Firebase Cloud Messaging توسعه برنامه‌های کوچیک‌تر رو ساده می‌کنه و نیازی به برنامه‌های جداگانه برای رسیدگی به تحویل اعلان رو از بین می‌بره. GMS همچنین به گوگل کمک می‌کنه بدون در نظر گرفتن سازنده، به‌روزرسانی‌های نرم‌افزار رو به سرعت در دستگاه شما ارائه بده.

در گذشته برای دریافت ویژگی‌ها یا پچ‌های امنیتی جدید، باید منتظر به‌روزرسانی کامل نرم‌افزار می‌بودین. این مسئله مشکلی ایجاد نمی‌کنه، به‌ جز این که اکثر دستگاه‌ها فقط در دو سال اول بعد از انتشار به‌روزرسانی دریافت می‌کنن. از سال 2019، Project Mainline سیستم‌عامل رو بخش‌بندی کرد و حالا به گوگل اجازه می‌ده تا ویژگی‌ها و به‌روزرسانی‌های امنیتی رو از طریق Play Store ارائه بده.

وقتی از مزایای امنیتی GMS صحبت می‌کنیم باید حتماً به برنامه‌های نصب‌شده روی دستگاه هم اشاره کنیم. سرویس Google Play Protect که چند سال پیش معرفی شد، برنامه‌های نصب‌شده رو در پس‌زمینه اسکن می‌کنه تا در صورت پیدا کردن موارد مخرب به شما هشدار بده.

آیا همه دستگاه‌های اندروید GMS دارن؟

در جواب این سوال باید گفت: تقریباً بله. خیلی از دستگاه‌های اندرویدی با سرویس‌های موبایلی گوگل عرضه می‌شن. چون این همون چیزیه که بیشتر کاربرها از دستگاه‌های اندرویدی انتظار دارن. البته استثناهایی در این مورد وجود داره که در ادامه به اون‌ها هم اشاره خواهم کرد.

با اینکه GMS این روزها در همه جا وجود داره، اما گنجوندن اون برای تولیدکننده‌ها آسون نیست. سازنده‌های دستگاه برای باندل Google Mobile Services به مجوز گوگل نیاز دارن. سازنده‌ها بعد از دریافت مجوز، برای هر دستگاهی که تولید می‌کنن باید حداقل معیاری رو داشته باشن. این گواهی که توافقنامه توزیع برنامه‌های تلفن همراه (MADA) هم نامیده می‌شه، نیاز داره که دستگاه‌ها بعضی از الزامات رو برآورده کنن.

این مطلب هم بهت کمک می‌کنه: پینگ گوشی

آزمایش‌های انجام شده برای تعیین صلاحیت دستگاه برای گواهی خدمات سرویس‌های گوگل کاملا جامع هست. هر بار که نسخه جدیدی از اندروید منتشر می‌شه، سند تعریف سازگاری (CDD) به‌روز می‌شه. در مجموع، CDD برای اندروید 11 شامل 136 صفحه‌ست.

این سند حداقل الزامات رو برای همه‌ چیز، از وضوح صفحه‌ نمایش دستگاه گرفته تا وجود ویژگی‌های حفظ حریم خصوصی رو در نرم‌افزار واجب می‌کنه. اما چرا گوگل به این موضوع اهمیت می‌ده؟ چون می‌خواد اندروید رو به یک تجربه منسجم تبدیل کنه. کاربرها انتظار دارن بعضی از عملکردهای پایه در همه دستگاه‌های اندروید وجود داشته باشه و CDD تنها راهیه که گوگل به‌واسطه اون می‌تونه تولیدکننده‌ها رو مجبور به همکاری کنه.

گوگل وان چیه؟

اگه به فضای بیشتری علاوه بر گوگل نیاز دارین، با خرید اشتراک سرویس گوگل وان می‌تونین از فضای ابری بیشتری در سرورهای ایمن و پایدار گوگل بهره ببرین. گوگل وان چند برنامه برای اشتراک (پرداخت هزینه به صورت ماهانه) به شما معرفی می‌کنه که می‌تونین با توجه به نیازتون اون رو تهیه کنین.

این مقاله هم حتما به دردت می‌خوره: فناوری NFC گوشی

فضای ایجاد شده رو می‌تونین با دوست‌ها و خونواده‌تون به اشتراک بذارین تا در هر موقعیت و زمانی به اطلاعات ضروری خودتون دسترسی داشته باشین. در اصل این فضا رو می‌تونین به عنوان یک فلش‌ مموری و یا هارد اکسترنال مجازی در نظر بگیرین که هیچ‌وقت نمی‌سوزه، گم نمی‌شه و همیشه قابل دسترسه.

آیا می‌تونین بدون خدمات گوگل از اندروید استفاده کنین؟

بله، اندروید به خودی خود یک سیستم عامل کاملا کاربردیه و می‌تونه خیلی از کارهایی رو که انتظار دارین، بدون خدمات سرویس‌های موبایلی گوگل انجام بده. در واقع، خیلی از گوشی‌های اندرویدی فروخته‌شده در چین به‌هیچ‌وجه شامل GMS نیستن؛ البته به این دلیله که گوگل در چین ممنوع و غیرقابل دسترسی هست. مثال دیگه Fire OS هست که از قبل روی مجموعه تبلت‌های آمازون مثل Fire HD 8 نصب شده.

به این مطلب هم سر بزن: دستیار صوتی گوشی

عدم وجود GMS به این معنیه که Play Store رو در دستگاه‌های آمازون پیدا نخواهید کرد. دلیل این کار ساده‌ست؛ چون فروشگاه برنامه آمازون از طریق فروش برنامه و محتوا درآمد ایجاد می‌کنه. هواوی هم از استفاده خیلی از مولفه‌ها و خدمات ارائه ‌شده توسط شرکت‌های آمریکایی، از جمله خدمات سرویس موبایل گوگل منع شده.

وضعیت سرویس‌های موبایل گوگل در دستگاه‌های دیگه به چه شکلیه؟

اندروید این روزها تقریبا با هر فرمی اجرا می‌شه؛ از ساعت‌های هوشمند گرفته تا تلویزیون و حتی اتومبیل. بنابراین سوالی که مطرح می‌شه اینه که آیا سرویس‌های موبایلی گوگل برای این دستگاه‌ها هم وجود دارن؟ بله، گوگل برای شش نوع دستگاه گواهینامه GMS ارائه می‎‌کنه. دستگاه‌های سازگار با این سرویس‌ها عبارت‌اند از تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها، Android TV، Android Auto، Android Go، Chrome OS و Wear OS.

بد نیست این مطلب رو هم بخونی: اورکلاک چیه

وجود GMS در دستگاه‌های مختلف به توسعه‌دهنده‌های اپلیکیشن کمک زیادی می‌کنه. به عنوان مثال، یک برنامه Wear OS به لطف استاندارد ارائه ‌شده توسط GMS می‌تونه از API نقشه‌برداری یکسان یا مشابه موجود در یک برنامه تلفن هوشمند استفاده کنه. این امر زمان توسعه برنامه‌های همراه یا چند پلتفرمی رو کاهش می‌ده.

بعضی از تولیدکننده‌های سخت‌افزار انتخابی ندارن جز این که سرویس‌های موبایل گوگل رو برای دستگاه‌های مختلف یا تبلت درنظر بگیرن. به عنوان مثال، Wear OS و Android TV هم نرم‌افزارهای اختصاصی هستن و کاملا با خدمات گوگل یکپارچه شدن. بنابراین، هر کدوم از این دستگاه‌ها باید دارای مجوز GMS باشن.

جمع‌بندی

به طور خلاصه، سرویس‌های موبایلی گوگل بخش اصلی تجربه مدرن اندروید هستن. از تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها گرفته تا تلویزیون‌ها و بلندگوهای هوشمند، این سرویس جزئی کلیدیه که به برنامه‌ها و سرویس‌های گوگل شما این امکان رو می‌ده تا همون طور که انتظار دارین، اجرا بشن. نظر شما درباره سرویس‌های موبایلی گوگل چیه؟ آیا تجربه استفاده از GMS برای شما جایگزین‌ناپذیر هست یا نه؟

سوالات متداول